De Fabel van de illegaal 76, mei/juni 2006
Auteurs: Ellen de Waard en Eric Krebbers
Maak hoerenlopen strafbaar
Prostitutie wordt in de media steeds vaker in positieve termen beschreven. Meer en meer mannen vinden het normaal om voor seks te betalen. De vraag naar prostituees neemt daardoor voortdurend toe, en vrouwenhandelaren spelen daar slim op in. Maar hoerenlopers zijn niet slechts bezig om een beetje lol te maken. Het zijn feitelijk verkrachters wanneer ze seks hebben met vrouwen die daartoe door hun handelaren gedwongen worden.
De Rotterdamse Keileweg was tot voor kort een paradijs voor hoerenlopers |
Prostitutie is niet "iets natuurlijks dat er nu eenmaal altijd zal zijn", en waar dus niets aan te doen is. Het is een uiting van de structurele macht van mannen over vrouwen, en dat is iets om te bestrijden. In een werkelijk vrije en gelijkwaardige samenleving zou prostitutie niet voorkomen, evenals trouwens alle andere vormen van loonarbeid en slavernij. De afgelopen twee decennia heeft er zich een waanzinnige vercommercialisering voltrokken van de samenleving. Bij steeds meer dingen die mensen met of voor elkaar doen komt geld kijken. En zo ook op het gebied van seks. Werd betaalde seks vroeger nog uitsluitend geassocieerd met een smoezelige seksindustrie, tegenwoordig wordt er in de media steeds vaker positief over bericht. In kranten en op tv, in de reclame en in de mode.
Thatcherisme
In Groot-Brittannië is de vercommercialisering van de seksualiteit al veel verder doorgedrongen. Sinds het thatcherisme heeft dat land een grote voorsprong genomen op de rest van Europa met het loslaten van een ongebreideld kapitalisme op de samenleving. In landelijke kranten verschijnen wekelijks columns van prostituees en hoerenlopers.(1) "Het probleem is dat de moderne vrouw een prostituee is die geen goede waar levert", aldus hoerenloper Sebastian Horsley in de liberale zondagskrant Observer. Mannenbladen rekenen hun lezers voor dat het veel goedkoper is om naar de hoeren te gaan dan er een vriendin op na te houden die tevreden moet worden gesteld met bloemen, etentjes en dure wijnen. Maar minder dan 5 pond per gemeenschap zou weer te goedkoop zijn, want "dan kost ze ongeveer hetzelfde als een Cambodjaanse hoer", schrijft bijvoorbeeld het grootste mannenblad FHM. Waarom nog moeite steken in een relatie als je ook een "Cypriotisch hoertje" van de straat kunt pikken, vraagt de auteur zich af.
Via de zeer populaire lad's magazines worden jongens al op vroege leeftijd helemaal gek gemaakt met uitermate vrouwonvriendelijke verhalen over seks. Het lijkt in Engeland inmiddels doodnormaal dat groepen mannen voor een weekeind naar een andere stad gaan, vaak in het buitenland, om daar striptenten te bezoeken waar ze een lapdance krijgen om daarna naar de hoeren te gaan. "Gewoon een beetje lol maken", zo vindt men. In Nederland en Zweden heeft inmiddels ook ruim 12 procent van mannen ooit betaalde seks gehad.(2) En daarbij gaat het ook om gewone huisvaders bijvoorbeeld.
Advertentie in het Leids Nieuwsblad van 23 maart 2006 |
Daarmee samen gaat het verschijnsel dat steeds meer jonge vrouwen het normaal lijken te gaan vinden om in de seksindustrie te gaan werken. In Nederland bleek onlangs dat het onder sommige groepen jonge meisjes zelfs al gewoon is geworden om te onderhandelen met jongens en mannen over te verlenen seksuele diensten: geld of goederen in ruil voor seks. En gedrag dat voorheen beperkt bleef tot de seksindustrie, wordt tegenwoordig ook van vrouwen verwacht in de studentensoos en de huiskamer. De laatste jaren heeft het paaldansen zo bijvoorbeeld een enorme vlucht genomen. Overal worden cursussen aangeboden, van de studenten-introductieweek tot de voorheen zo truttige dansscholen. Het Leidse dans- en uitgaanscentrum biedt nu bijvoorbeeld naast de gewone stijldanslessen ook een cursus paaldansen aan.
Moraalridders
In sommige westerse landen, waaronder Nederland, is prostitutie vrijgegeven en wordt het volgens de wet gewoon gezien als iedere andere vorm van loonarbeid. Prostitutie wordt daarmee normaal gemaakt, en juist in die vrijgegeven landen blijkt de prostitutie sterk toe te nemen. Tegelijk neemt ook de vrouwenhandel daar sterk toe, en datzelfde geldt voor het sekstoerisme. Uit de meest liberale landen, Nederland en Australië, komen relatief de meeste sekstoeristen. Voor hen is het kopen van seks kennelijk volstrekt normaal geworden.
Feministen die kritiek leveren op deze trends worden vaak neergezet als moraalridders, en gelijkgesteld met conservatieven en religieuzen. Het liberale dogma is dat iedereen tegenwoordig los van kerk en staat zelf mag en kan kiezen hoe men omgaat met seks. Vrouwen kunnen volledig vrij transacties aangaan met hoerenlopers om geld te verdienen, aldus de liberale opinie. Maar in de rauwe werkelijkheid hebben de meeste prostituees niet de macht om een gelijkwaardige ruil met de klant af te dwingen. Voor de meesten is het niet eens een vrije keuze geweest om de prostitutie in te gaan. Onder Zweedse vrouwen bleek bijna 65 procent als prostituee te werken vanwege een drugsverslaving. Meer dan 65 procent was al prostituee voor haar achttiende en de helft van de vrouwen was thuis slachtoffer geweest van seksueel geweld. Uit een Brits onderzoek kwam naar voren dat 60 procent van de prostituees het afgelopen jaar geslagen of verkracht was en dat 55 procent regelmatig niet betaald werd.(3)
Verkrachters
Bij al deze cijfers gaat het overigens niet om verhandelde vrouwen. Bij hen gaat het al helemaal niet om loonarbeid, maar om regelrechte slavernij. Verreweg de meeste hoerenlopers gaan niet na of de vrouw die ze huren slachtoffer is van vrouwenhandel. Het interesseert hen niet of ze seks hebben met een vrouw die geen nee durft te zeggen uit angst voor klappen of erger. Die meewerkt omdat de slavenhandelaren anders haar familie wel weten te vinden. Die meewerkt uit angst voor de politie, de gevangenis en deportatie. Maar seks met iemand die geen nee durft te zeggen is verkrachting. En dat wordt zelden erkend. Want wanneer de angst van de vrouwen bewaarheid wordt, en de politie binnenvalt, worden de vrouwen en hun handelaren opgepakt, maar laat men hun verkrachters gewoon lopen. De mannen die de vrouwen aanbieden worden terecht gestraft, maar de mannen die hen seksueel misbruiken gaan altijd vrijuit.
In Zweden ligt dat sinds 1999 anders. Toen werd prostitutie niet langer strafbaar verklaard. Daarentegen werd hoerenlopen juist verboden. Dat is immers willens en wetens gebruik maken van misstanden en misdaden. Hoerenlopers kunnen tot 6 maanden gevangenisstraf krijgen en prostituees hebben in Zweden voortaan recht op opvang. Door de snel afnemende vraag nam het aantal prostituees in drie jaar tijd af van 2.500 tot 1.500. In 2004 bleken er nauwelijks nog nieuwe prostituees bij te komen. Zweden heeft nu nog ongeveer 500 straatprostituees, terwijl buurland Denemarken met een half zo grote bevolking er tussen de 10 en 15 keer zoveel heeft. Daarvan is naar schatting de helft slachtoffer van vrouwenhandel. Zweden blijkt geen interessante markt meer voor de vrouwenhandelaren. Uit afgeluisterde gesprekken van handelaren kwam naar voren dat er in Zweden voor hen nauwelijks nog winst te behalen was. Men begon de handel te verleggen naar Denemarken, Duitsland, Nederland en Spanje. Jaarlijks worden er nu nog steeds zo'n 400 tot 600 vrouwen verhandeld naar Zweden. Maar in buurland Finland bijvoorbeeld, waar het hoerenlopen nog legaal is, zijn dat er wel 10 tot 15 duizend.
Noten
Terug