De Fabel van de illegaal 87/88, najaar 2007

Auteur: Harry Westerink

Politie zet activisten als illegalen gevangen

In 2007 heeft de politie al meerdere keren Nederlandse activisten in een illegalengevangenis opgesloten of daarmee gedreigd, omdat ze weigeren hun identiteit prijs te geven.(1) Tegen deze chantagepraktijk om hen tot praten te dwingen komt forse kritiek uit linkse en wetenschapppelijke hoek.

Werkgroep Stop Deportaties.
Nederlanders in een illegalencel, het is even wennen. Tot voor kort werden zwijgende verdachten naamloos vervolgd en kregen ze een boete of gingen ze de cel van een reguliere gevangenis in. De politie is nu aan het uitproberen of men zwijgende verdachten via opsluiting in een uitzetbajes kan dwingen om mee te werken aan hun eigen veroordeling. Hun zwijgrecht wordt zo uitgehold. Als die repressie gangbaar beleid wordt, dan heeft de overheid een nieuw wapen in handen tegen linkse activisten. Men hoopt hen te kunnen afschrikken door hen bij oppakken een behandeling als rechteloze illegaal in het vooruitzicht te stellen. Onder de activisten die de laatste maanden in een illegalencel belanden, bevonden zich leden van de Werkgroep Stop Deportaties.(2) Door actie te voeren tegen uitzetbajessen werden ze er zelf gevangen gezet.

Blonde Hollandse jongens

De politie meent “slechts” de wet uit te voeren. “De Vreemdelingenwet is bedoeld om de identiteit te achterhalen van personen. Daar vallen dus ook Nederlanders onder die weigeren hun identiteit bekend te maken”, aldus de politie en het ministerie van Justitie. Volgens hulpofficier Fokke Kamp voorkomt dat bovendien “willekeur”. “Of iemand er nu wel of niet Nederlands uitziet, doet er niet meer toe. Iedereen wordt gelijk behandeld.” Die “gelijke behandeling” heeft dan wel tot gevolg dat voortaan iedereen in een illegalencel kan belanden, dus niet alleen illegalen.

“Dit is puur misbruik van bevoegdheden”, vindt hoogleraar strafrecht Peter Tak. “Wat is dit voor onzin? Word je tegenwoordig geacht een illegale vreemdeling te zijn, tot je bewijst dat je Nederlander bent? Het zwijgrecht breken met hulp van de Vreemdelingenwet gaat echt te ver. Die wet is voor vreemdelingen, niet voor Nederlanders.”(3) Ook hoogleraar vreemdelingenrecht Anton van Kalmthout spreekt van “oneigenlijk gebruik” van de Vreemdelingenwet. “Vreemdelingendetentie is alleen bedoeld voor illegalen die uitgezet kunnen worden. Het kan toch niet zo zijn dat alle detentiecentra straks vol zitten met blonde Hollandse jongens die weigeren zich te identificeren?”(4)

Gelijke monniken

De linkse activiste en dichteres Joke Kaviaar (5) neemt een principieel standpunt in tegenover de mening van “deskundigen” als Van Kalmthout, die het uitzetbeleid vooral hekelt omdat het niet “effectief” genoeg zou zijn.(6) “De Vreemdelingenwet kan niet worden misbruikt. De wet zelf is het misbruik”, stelt Kaviaar. Elk “vreemdelingenbeleid” van de overheid maakt immers een fundamenteel en onrechtvaardig onderscheid tussen de eigen staatsburgers, die meer rechten hebben, en de burgers van andere staten, die veel minder rechten zouden hebben en gemakkelijk rechteloos en illegaal gemaakt kunnen en mogen worden. We moeten dan ook niet streven naar verbetering van de “vreemdelingenwetgeving”, maar naar de afschaffing ervan, aldus Kaviaar.(7)

Professor Peter Tak, argumenteert racistisch.
Volgens haar heeft het argument van Tak en Van Kalmthout dat de politie zich schuldig zou maken aan “machtsmisbruik” ten opzichte van Nederlanders door op hen het illegalenbeleid toe te passen, “iets nationalistisch, zelfs racistisch”. Kaviaar vindt dat ook op migranten en vluchtelingen de “vreemdelingenwetgeving” niet langer toegepast behoort te worden. “Gelijke monniken, gelijke kappen!” Haar idee van “gelijke behandeling” staat lijnrecht tegenover dat van oom agent Kamp. Zij vindt dat iedereen niet even beroerd en rechteloos behandeld moet worden, maar even goed en rechtvaardig. Niemand mag dan ook in een illegalencel worden opgesloten, ook illegalen niet. Illegalengevangenissen moeten verdwijnen en mensen behoren niet illegaal te worden gemaakt. De wetenschappers “hadden zich dan ook niet over het symptoom van de opsluiting van Nederlanders in vreemdelingendetentie moeten uitspreken, maar een oordeel moeten vellen over de vreemdelingenwet als zodanig, in plaats van zich slechts het lot van twee Nederlandse activisten aan te trekken, want hun lot valt in het niets bij dat van al die mensen die maanden, menigmaal langer dan een jaar, in de rottige deportatiekampen verblijven.”

Noten

Terug