Persbericht voor actie, 25 februari 2003

Op 25 februari 2003 om 11:00 uur zullen minstens 6 vluchtelingen uit Turkije openlijk aan de Turkse overheid te kennen geven principieel dienstweigeraar te zijn. De actie vindt plaats voor de deur van de Turkse ambassade aan de Prinsessegracht in Den Haag (tegenover het Malieveld). De actie wordt georganiseerd door de stichting van dienstweigervluchtelingen Askere Gitme! (Ga niet in het leger!) in samenwerking met stichting De Fabel van de illegaal. Voor meer over het hoe en waarom van de actie lees het interview met Turan Aswan, de voorzitter van de stichting van dienstweigeraars uit Turkije Askere Gitme!, in het Fabel Archief: "Actie tegen de macht van het Turkse leger".

Ga niet in het leger

Met deze ondertekende verklaring willen wij, dienstweigervluchtelingen uit Turkije, aangeven dat we niet in het leger willen gaan. Elk leger traint mensen lichamelijk en geestelijk om oorlog te voeren. Wij zijn er daarom op tegen om in het leger te gaan, in welk leger van welk land dan ook.

Het Turkse leger is verspilling van geld, geeft weinig om mensenrechten en wordt ingezet voor de onderdrukking van minderheden en linkse tegenkrachten. Dat is allemaal eenvoudig via de media te vernemen. Er is in Turkije al 15 jaar oorlog en daarbij zijn al ongeveer 30.000 mensen omgekomen. Het Turkse leger heeft ongeveer 4.000 dorpen ontvolkt en platgebrand. Zo'n 5 miljoen mensen moesten daardoor naar andere landen vluchten. Het Turkse leger is ook verantwoordelijk voor talloze andere moordpartijen en gewelddaden, en voor een grootschalige vernietiging van de natuur.

In Turkije worden leerlingen op school al gehersenspoeld met nationalisme, racisme en seksisme. De overheid dwingt hen zo tot trouw en gehoorzaamheid. Aan de leerlingen wordt ook verteld dat er in Turkije alleen Turken leven, en dat Turken beter zijn dan andere mensen. Turkse mannen zouden geboren worden om soldaat te zijn.

Eenmaal in het leger worden mannen via propaganda verder opgevoed tot nationalisten en racisten. Ze worden opgezet tegen hun vermeende vijanden, zoals bijvoorbeeld Koerden, Armeniërs en Grieken. In het leger worden mannen gedwongen de "vijanden" dood te maken, of om zelf dood te gaan. Ook wordt hen geleerd dat mannen beter zijn dan vrouwen. En omdat alle mannen in principe in het leger moeten, heeft dat grote gevolgen voor vrouwen in de maatschappij: ze worden voortdurend onder dwang gehouden en vernederd.

De media in Turkije zijn verbonden aan de overheid en werken als een propaganda-instrument. In de media is geen kritiek mogelijk op de dienstplicht, en sowieso is er geen vrijheid van meningsuiting in Turkije. Wie iets onwelgevalligs zegt, wordt opgesloten. Ook kritiek op de dienstplicht levert zware straf op. Maatschappelijke problemen worden in Turkije niet democratisch opgelost, maar met militaire macht aangepakt.

Het gaat tegen ons geweten in om soldaat te zijn. Wij willen geen steun geven aan de Turkse staat die oorlog en geweld gebruikt. We willen ons daarvoor niet laten gebruiken en daar ook geen verantwoordelijkheid voor dragen. Wij zijn tegen het doden van mensen en tegen elk ander geweld tegen mensen.

Wij eisen daarom van de Turkse overheid:

• 1. Dat men gewetensbezwaren tegen militaire dienst erkent van dienstweigeraars, anti-militaristen en iedereen die verder op de vlucht is voor militaire dienst. Aan de bestraffing van deze mensen moet een einde komen.
• 2. Dat burgers niet langer door militaire rechtbanken worden veroordeeld. Militaire rechtbanken werken nu de vrijheid van meningsuiting tegen. Dat moet zo snel mogelijk en zonder verdere voorwaarden beëindigd worden.
• 3. Dat aan alle militaire operaties direct een einde komt en dat Turkije niet mee doet aan de oorlog in Irak, of aan welke andere oorlog dan ook. De militaire veiligheidsraad in Turkije moet worden afgeschaft.
• 4. Dat de invloed van het leger op de maatschappij afneemt en dat er democratie komt. Jongeren moeten worden opgevoed met respect voor mensenrechten, en hen moet worden bijgebracht dat alle mensen gelijk zijn en dat ze niet moeten discrimineren.
• 5. Dat de rijkdom van het land niet meer besteed wordt aan het leger en aan wapens. Om de vluchtelingen de kans te geven om terug te keren moet het leger de verwoeste dorpen en huizen herstellen, zodat daar weer een leven mogelijk wordt.
• 6. Dat de Turkse staat met de Koerden in gesprek gaat, en de Koerdische kwestie oplost zonder geweld en met respect voor de mensenrechten.
• 7. Dat de ambassadeur met onze verklaringen naar de ministeries van Binnenlandse Zaken en Defensie in Turkije gaat, en naar de kazerne waar we ingeschreven zijn om in dienst gaan.

Van de EU-landen eisen wij dat ze geen wapens meer verkopen aan de Turkse overheid, en niet langer de Turkse wapenindustrie steunen. Gevluchte dienstweigeraars en oorlogstegenstanders uit Turkije en Koerdistan moeten erkend worden als vluchtelingen en mogen niet langer uitgeleverd worden aan Turkije.

En tot slot verklaren wij dat we iedereen steun zullen geven die niet het leger in wil. Wij zullen ons inzetten voor jongeren die weigeren, die zich verzetten tegen het leger en die niet willen gehoorzamen. Op onze beurt verwachten wij ook actieve steun van andere dienstweigeraars en dienstweigervluchtelingen. Als we gedwongen worden om in dienst te gaan, zullen we ons verzetten en niet gaan.

Terug